Ook ik las dit boek in één adem uit, wat een rollercoaster. Bravo voor de moed en de kundigheid van de auteur het zo realistisch en feitelijk op te schrijven.
Ik weet dat het zo gaat binnen deze club en dat de auteur geen woord overdreven heeft, omdat ik zelf deze ‘opleiding' gevolgd heb.
Het boek laat helder zien hoe de mechanismen in zo'n organisatie werken. Hoe je erin gezogen wordt, de illusie van schaarste en superioriteit die gecreëerd wordt, hoe je zelf client bent bij de persoon die vervolgens over je ‘carrière binnen PRI beslist, hoe Ingeborg Bosch uiteindelijk alles alleen beslist. Hoe wat geleerd wordt over jouw diepste pijn gebruikt wordt om je in de positie van volledige kritiekloze overgave te houden, hoe alles constant gedraaid wordt. De razernij van de opleiders is goed, dat is heilig vuur en passie, maar voorzichtig verwoorde kritische vraag van een leerling is ‘gif’ en afweer. Tegelijkertijd moeten we afweer niet afkeuren maar die ene weer wel. Je raakt als leerling volledig je noorden, oosten en westen kwijt in deze club, alleen al omdat op een goed moment je volledige tijd en energie opgaat aan de club en Ingeborg Bosch. Maar ook zeker door de gaslighting en het gedraai dat dag in dag uit plaatsvindt. Ik vind het nog steeds ongelofelijk hoe kneiterhard en wreed mensen in deze club kunnen zijn en dat dan labelen als ‘empathie’ of ‘iemand redden uit zijn afweer’.
In de ervaring van de auteur gebeurde dit alles in heel korte tijd. In mijn geval zijn daar jaren overheen gegaan. Wat leek te beginnen als een redelijk normale doch wat eigenzinnige opleiding werd langzaamaan gekker en gekker.
Mocht dit boek enkel over dit mini clubje mensen gaan, wat maar nooit lijkt te groeien omdat er gelukkig zoveel mensen wel afhaken, zou het enkel interessant zijn om te lezen voor mensen die overwegen deze ’opleiding’ te gaan volgen. Maar ik denk dat deze mechanismen en deze vormen van narcisme en ‘dark empathy' veel vaker voorkomen om ons heen dan we ons realiseren.
De scène waarin Ingeborg eindelijk tevoorschijn durft te komen, nadat ze alle moeilijke, of -sorry- ’niet-empathische’ mensen weggestuurd heeft, is geweldig, een goed lezer heeft het hele personage in één klap begrepen. Dit soort woedend en mensen afbrekend slachtoffer gedrag was ook in mijn laatste jaar Bij PRI strijk en zet.